Balcewicz Franciszek Wacław, sztycharz wileński w poł. XVIII w. Rytował w miedzi przeważnie obrazki świętych i exlibrisy, rzadko portrety, nierównej wartości artystycznej, znaczone Fr. Balc., Franc. Balc., Franc. Węcesl. Balc., F. Balcew., Balcewicz sc. Vilnae, wyjątkowo datowane. Wybitniejsze z jego sztychów: Marja Józefa, król. pol., żona Augusta III (w panegiryku ks. Reginalda Illicza »Majestas et pietas Austriaca«, Wil. 1746), Piotr Skarga (w »Żywotach Świętych«, Wil. 1748), Effigies S. Casimiri Regii Pol. et M. D. L. Principis… 1749, na tle zamku górnego, góry Trzykrzyskiej i z kośc. katedr. w Wilnie i inne. Exlibrisy rył dla bibljotek dominikanów w Grodnie, Sejnach i Wilnie, oraz osób prywatnych: księży dominikanów Piskowskiego Hilarego i Pomiana Hilarego, Ign. Tom. Łopacińskiego, Konstantego i Józefa Wincentego Broel-Platerów, Aleksandra i Józefa Sapiehów i Mich.-Hieronima Ważyńskiego. Daty urodzenia i śmierci dotychczas nie znamy.
Wizerunki i roztrząsania naukowe, Wil. 1843, XXIV 44; Kraszewski J. I., Ikonotheka, »Teka Wileńska«, V 75; Tyszkiewicz Konst., Pomniki rytownictwa kraj., Wil. 1859; Rastawiecki E.. Słown. rytowników pol., 14; Czapski E., Spis rycin, nry 1183 i 1738; Wittyg W., Exlibrisy bibljotek pol., W. 1903–1907; Reychman Kaz., Twórcy exlibrisów pol. w »Sztuka i artysta«, W 1924, nr 3, s. 76–77.
Michał Brensztejn